Τετάρτη 9 Απριλίου 2008

20 Μαρτίου- Μπρίντα


Μία από τις πρώτες παρουσιάσεις που είχα κάνει ήταν η «Μάγισσα του Πορτομπέλο», ένα βιβλίο που είχε υποστηριχθεί πολύ από το ιστολόγιο του συγγραφέα του, ο οποίο στο παρελθόν έχει δοκιμάσει διάφορες μεθόδους προώθησης των έργων του, όπως για παράδειγμα να «διαρρεύσει» ηλεκτρονικά αντίτυπα των βιβλίων του στο διαδίκτυο. Ενώ λοιπόν οι Μάγισσες εξακολουθούν να παραμένουν στις ψηλότερες θέσεις με τα ξενόγλωσσα ευπώλητα στη χώρα μας, ο εκδοτικός οίκος Λιβάνη ετοιμάζεται να εκδώσει ένα ακόμα βιβλίο του ίδιου συγγραφέα, το «Μπρίντα». Δεν πρόκειται για καινούριο βιβλίο του, αλλά ένα μυθιστόρημα, που είχε εκδοθεί στη Βραζιλία το 1990 και μεταφράστηκε τώρα για πρώτη φορά στη χώρα μας. Για όσους δεν το έχουν μαντέψει ακόμα, μιλάω για τον Paolo Coelho, που έχει γράψει μεταξύ άλλων τον «Αλχημιστή», το «Πέμπτο Βουνό», τα «Έντεκα Λεπτά», το «Στις όχθες του ποταμού Πιέδρα κάθισα κι έκλαψα», το «Ο διάβολος κι η δεσποινίδα Πριμ», το «Η Βερόνικα αποφασίζει να πεθάνει» και το «Ημερολόγιο ενός Μάγου».

Ο Paolo Coelho γεννήθηκε το 1947 στο Ρίο Ντε Τζανέιρο και η ζωή του μοιάζει πολυτάραχη και περιπετειώδης σαν των πρωταγωνιστών των βιβλίων του. Έκανε σπουδές σε διάφορα πεδία, ταξίδεψε, φυλακίστηκε, έκανε καριέρα στη μουσική, περπάτησε τα πεντακόσια μίλια του δρόμου των προσκυνητών στη Βορειοδυτική Ισπανία και τελικά στα 38 του χρόνια συστήθηκε στο αναγνωστικό κοινό ως συγγραφέας. Έκτοτε τα βιβλία του έχουν πουλήσει πάνω από 100.000.000 αντίτυπα σε όλο τον κόσμο και έχουν μεταφραστεί σε περισσότερες από 150 γλώσσες. Γενικότερα έχει δεχτεί επιθέσεις για την απλότητα των βιβλίων του και για τις συχνές μυστικιστικές αναφορές του σε πνευματικές οδούς που θεωρούνται ότι αποκλίνουν από τις επίσημες θέσεις της Καθολικής Εκκλησίας.

Πάντως η «Μπρίντα» έχει πάρει σχετικά καλές κριτικές στο amazon.com και σίγουρα δεν θα απογοητεύει τους πιστούς οπαδούς του συγγραφέα. Η κυκλοφορία του βιβλία έχει προγραμματιστεί για τις 31 Μαρτίου και αν θα πρέπει σε μία παράγραφο να συμπυκνώσω τη φιλοσοφία του, θα το κάνω χρησιμοποιώντας τα λόγια του ίδιου του συγγραφέα: «Ένα κείμενο αγνώστου συγγραφέα λέει ότι καθένας μας μπορεί να υιοθετήσει δύο στάσεις στη ζωή του: να Χτίζει ή να Φυτεύει. Οι χτίστες μπορεί να χρειαστούν χρόνια για το έργο τους, μια μέρα όμως τελειώνουν αυτό που έκαναν και περιορίζονται από τους ίδιους τους τοίχους τους. Όταν ολοκληρώνεται το χτίσιμο, η ζωή χάνει το νόημά της. Εκείνοι που φυτεύουν μπορεί να υποφέρουν από τις καταιγίδες και σπάνια ξεκουράζονται. Ένας κήπος όμως δε σταματά ποτέ να αναπτύσσεται και παρόλο που απαιτεί την προσοχή του κηπουρού, του δίνει παράλληλα και τη δυνατότητα να ζήσει τη ζωή του σαν μια μεγάλη περιπέτεια. Στην ιστορία του κάθε φυτού βρίσκεται η ανάπτυξη όλης της γης.»

13 Μαρτίου- μ.Χ.


Έχουμε φτάσει στη μέση του Μαρτίου, όπως θα διαβάσετε και στην καρέκλα του σκηνοθέτη το καρναβάλι ξεφούσκωσε και οι εκδοτικοί οίκοι ετοιμάζονται να κονταροχτυπηθούν με φόντο τις διακοπές του Πάσχα. Ο καθένας ξεχωριστά ευελπιστεί να επαναλάβει την επιτυχία του «Εξάντα», που άλωσε την κορυφή των λιστών των ευπώλητων με το μυθιστόρημα «μ.Χ.» του Βασίλη Αλεξάκη- σίγουρα κάπου θα έχει πάρει το μάτι σας το λιτό, ολόλευκο εξώφυλλο. Το «μ.Χ» κυκλοφόρησε στα τέλη του περασμένου Νοεμβρίου, μέσα σε ένα μήνα κατάφερε να ξεπεράσει τα 15.000 αντίτυπα και θα δοκιμάσω να σας το παρουσιάσω όσο αντικειμενικότερα γίνεται, μιας και το περιεχόμενό του έχει χαρακτηριστεί αμφιλεγόμενο.

Ο Βασίλης Αλεξάκης είναι έμπειρος και σημαντικός συγγραφέας, με σπουδαία πορεία και πολλές διακρίσεις, ενώ για το «μ.Χ.» του απονεμήθηκε το Μεγάλο Βραβείο Μυθιστορήματος της γαλλικής Ακαδημίας. Η χρήση του αρκτικόλεξου «μ.Χ», δηλαδή «μετά Χριστόν» προέρχεται από τη δυτική Ευρώπη του 8ου αιώνα και είναι αντίστοιχο του λατινικού A.D-Anno Domini. Όπως καταλαβαίνετε, το βιβλίο έχει άμεση σχέση με τη θρησκεία και ειδικότερα το χριστιανισμό.

Σύμφωνα με την πλοκή, ένας εικοσιτετράχρονος φοιτητής από την Τήνο, που ασχολείται με τους προσωκρατικούς φιλοσόφους, αναλαμβάνει να εξερευνήσει, με τη βοήθεια ενός καθηγητή, φίλων και υπαλλήλων του κέντρου αρχαιολογικών ερευνών, το ρόλο του Αγίου Όρους στην ελληνική Ιστορία και τη θέση που κατέχει στη γνωστή διαμάχη «Χριστιανισμός– Αρχαία Ελλάδα». Την εργασία αυτή του την ανέθεσε η μοναχική, γηραία σπιτονοικοκυρά του, με την οποία έχουν γίνει φίλοι και της κάνει παρέα διαβάζοντάς της μυθιστορήματα. Αυτή είναι η αφορμή για να ξεκινήσει ένα ταξίδι στα βάθη της Ιστορίας, εκεί όπου πραγματικά εκτυλίσσεται η υπόθεση.

Μέσα από τις σελίδες του μυθιστορήματος, ο Αλεξάκης καταγράφει την καταστροφική, σύμφωνα μ’ αυτόν, επιρροή των αγιορειτών μοναχών στα μνημεία και, συνεκδοχικά, στη μνήμη που μας έρχεται από τον αρχαίο ελληνικό πολιτισμό. Με αμέτρητες αναφορές στο ρόλο του Βυζαντίου, ως σκοταδιστικής και δογματικής παρένθεσης της Ιστορίας, ο συγγραφέας προβαίνει σε μια αντιπαράθεση στοιχείων, για να καταλήξει στο συμπέρασμα πως η βυζαντινή περίοδος της ιστορίας συνιστά την αποκοπή οποιασδήποτε γέφυρας που συνδέει τη σημερινή Ελλάδα με το βαθύ της παρελθόν.

Γενικά το «μ.Χ.» φαίνεται ότι είναι αποτέλεσμα μίας εις βάθος έρευνας του συγγραφέα, θα το χαρακτήριζα ασφαλώς μετριοπαθές, έχει δεχτεί πολλά εγκώμια, αλλά και επικρίσεις. Έτσι κι αλλιώς αν οι απόψεις που εκφράζει ο συγγραφέας ήταν εμπαθείς ή διαποτισμένες με φανατισμό σίγουρα θα είχαν παρελάσει απ’ τις οθόνες μας πυρές με τα βιβλία του. Μάλλον μένει σε εσάς να το διαβάσετε για να κρίνετε, αλλά σίγουρα να μην κάνετε το δεύτερο χωρίς το πρώτο. Θα το βρείτε σε όλα τα βιβλιοπωλεία έναντι 16 ευρώ.