25 Δεκεμβρίου- Ο Τελευταίος Παλαιολόγος

Και ναι επιτέλους Χριστούγεννα σήμερα! (ή τουλάχιστον έτσι νομίζω, δεν είμαι σίγουρος ότι κυκλοφορούμε Πέμπτη το εορταστικό μας φύλλο). Σε κάθε περίπτωση υπάρχει μεγάλη πιθανότητα να μας διαβάζετε μεταξύ μελομακάρονου και κουραμπιέ και να απομένει μία ολόκληρη εβδομάδα για την αλλαγή του χρόνου. Εκτός απροόπτου στο τελευταίο άρθρο για το 2008 θα γράψω για τα καλύτερα βιβλία που έπεσαν αυτό το χρονικό διάστημα στα χέρια μου και για όσα μου πρότειναν άτομα με οξυμένο αναγνωστικό κριτήριο, ό,τι κι αν μπορεί να σημαίνει αυτό.
Ας περάσουμε και σε μερικές ιδέες από τον χώρο του βιβλίου και συγκεκριμένα σε δύο απονομές.
Ξεκινάμε με το Κρατικό Βραβείο Μυθιστορήματος για το 2008, που κέρδισε το βιβλίο ενός πολύ αξιόλογου συγγραφέα, τον οποίο έχω αμελήσει να παρουσιάσω μέχρι σήμερα, αλλά ελπίζω στο μέλλον να φιλοξενήσουμε εκτενέστερα στις σελίδες της Epirus Press με μία συνέντευξή του. Πρόκειται για τον πολύπειρο Γιώργο Λεονάρδο και το χωρίς υπερβολή εξαιρετικό βιβλίο του «Ο τελευταίος Παλαιολόγος», που κυκλοφόρησε στις αρχές της χρονιάς που φεύγει από τις εκδόσεις Λιβάνη. Περί τίνος πρόκειται;
Γράφει ο μοναχός Αθανάσιος, κατά κόσμον Ανδρόνικος Παλαιολόγος, στο προεισόδιο σημείωμα της απολογητικής αναφοράς του: «Η άλωση της Πόλης, το 1453, και η ολοκληρωτική διάλυση της Ανατολικής Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας έθεσαν τέλος στην ύπαρξή μου, αλλά και σε μια παγκόσμια δύναμη που μπόρεσε να κρατηθεί στη ζωή πάνω από έντεκα αιώνες, δίνοντας στον κόσμο φως έναντι σκότους, πολιτισμό έναντι βαρβαρότητας, πνεύμα και παιδεία έναντι απαιδευσιάς και αμουσίας. Και ας υπήρξαν κακόβουλοι, μικρόψυχοι και στενόμυαλοι χρονικογράφοι που παραποίησαν τα γεγονότα και σκύλεψαν το λείψανό της. Κληροδότησε στους καταπατητές της τα γράμματα, τις τέχνες, τη φιλοσοφία –τον πολιτισμό εν γένει–, όπως τα είχαν κληροδοτήσει αιώνες πριν οι αρχαίοι Έλληνες στους Ρωμαίους κατακτητές τους. Το όνομα της Κωνσταντίνου πόλης έγινε θρύλος και βρίσκεται στα χείλη όλων των Ελλήνων που τη γνώρισαν και πάλεψαν για να διατηρηθεί φωτεινός ο ζωοδότης φάρος του πολιτισμού της. Όσος χρόνος κι αν περάσει, η Κωνσταντίνου πόλη θα είναι για εμάς το σύμβολο της μεγαλοσύνης και το παλλάδιο του πολιτισμού απέναντι στη βαρβαρότητα».
Δεν χρειάζονται πολλά περισσότερα για να καταλάβετε ότι πρόκειται για ένα ιστορικό μυθιστόρημα που αφηγείται τις τελευταίες στιγμές μίας πόλης υπό πολιορκία. Νομίζω δεν θα σας απογοητεύσει, ενώ μπορείτε να αναζητήσετε και την πιο πρόσφατη δουλειά του κυρίου Λεονάρδου, το «Σοφία Παλαιλογίνα: από το Βυζάντιο στη Ρωσία». Επίσης πλούσιο υλικό υπάρχει και στο προσωπικό ιστολόγιο του συγγραφέα και συγκεκριμένα στη διεύθυνση http://www.leonardos-livanis.blogspot.com/.

Και απομένει το ερώτημα –αν δεν το έχει πάρει κάπου το αυτί σας- για το ποιος κέρδισε το φετινό βραβείο αναγνωστών. Λοιπόν έπειτα από ψηφοφορία του κοινού, νικητής αναδείχθηκε ο Δημήτρης Μπουραντάς με το βιβλίο «Όλα σου τα ‘μαθα, μα ξέχασα μια λέξη», το οποίο έχει πετύχει και πολύ υψηλές πωλήσεις για λογαριασμό των εκδόσεων Πατάκη.

Τι ξέχασα; Καλά Χριστούγεννα κι ευτυχισμένα!

18 Δεκεμβρίου- Οι Σαρακατσάνοι της Βουλγαρίας

Οι γιορτές βρίσκονται μια ανάσα μακριά και μαζί τους έρχονται και τα δώρα. Αν είστε σε δίλημμα για το τι θα πάρετε σε κάποιο αγαπημένο σας πρόσωπο, τότε σκεφτείτε να ανεβάσετε ψηλά στη λίστα των προτιμήσεών σας ένα βιβλίο, το οποίο μπορεί να αποδειχθεί η καλύτερη λύση.
Πάμε τώρα στην παρουσίαση ενός σημαντικού βιβλίου που διάβασα την εβδομάδα που μας πέρασε και από το οποίο όχι μόνο αποκόμισα ανεκτίμητη γνώση πάνω σε ένα θέμα ουσιαστικά άγνωστο σε εμένα, αλλά και ψυχαγωγήθηκα. Πρόκειται για το λαογραφικό βιβλίο “Οι Σαρακατσάνοι της Βουλγαρίας” του Ευριπίδη Μακρή, το οποίο κυκλοφόρησε τον προηγούμενο μήνα.
Ο Ευριπίδης Μακρής είναι πτυχιούχος της Ζωσιμαίας Παιδαγωγικής Ακαδημίας και του Μαράσλειου Διδασκαλείου, έκανε μεταπτυχιακές σπουδές στο Πανεπιστήμιο του Ντούισμπουργκ, υπηρέτησε στην πρωτοβάθμια εκπαίδευση ως δάσκαλος και σχολικός σύμβουλος. Έχει γράψει δεκαπέντε βιβλία και πολλά άρθρα σε περιοδικά κι εφημερίδες, ασχολείται ιδιαίτερα με τη λαογραφία και την τοπική ιστορία, ενώ για το έργο του έχει βραβευτεί από την ελληνική λαογραφική εταιρεία και το λαογραφικό μουσείο Σαρακατσάνων.
Ξεκινώντας να γράφω τη στήλη αναζήτησα στη wikipedia τον ορισμό της λαογραφίας. Ως λαογραφία, λοιπόν ορίζεται εκείνη η επιστήμη που ασχολείται με όλες τις εκφάνσεις του λαϊκού πολιτισμού. Εξετάζει, καταγράφει και ταξινομεί όλα όσα ένας λαός κατά παράδοση λέγει, ενεργεί και πράττει σε συλλογικό επίπεδο. Το περιεχόμενο των θεμάτων της αποτελεί εκδήλωση της ψυχικής και κοινωνικής ζωής του λαού σε τοπικό ή εθνικό επίπεδο και συνεπώς ποικίλει. Ο Ευριπίδης Μακρής μένει πιστός στον ορισμό αυτό και μέσα από τις σελίδες του βιβλίου του ζωντανεύει αρχικά την ιστορία και την παράδοση των νομάδων κτηνοτρόφων και κατόπιν καταβυθίζεται στην επιστημονική μελέτη προκειμένου να παρουσιάσει όλους όσοι ζούνε σήμερα στη γειτονική χώρα και αυτοπροσδιορίζονται ως Σαρακατσάνοι. Στο συμπέρασμα του κοινού τόπου καταγωγής οδηγούν τόσο η σαρακατσάνικη παράδοση όσο και η μελέτη της ιστορικής εξέλιξης των νομαδικών φυλών στην Ελλαδα και οι ανθρωπολογικές, λαογραφικές και γλωσσολογικές μελέτες.
Γενικά ο νομαδικός βίος των Σαρακατσάνων περιλάμβανε τις εποχικές μετακινήσεις. Την άνοιξη και συγκεκριμένα του Άι-Γιώργη οι Σαρακατσάνοι ξεκινούσαν να ανέβουν το βουνό για να “ξεκαλοκαιριάσουν”. Άνδρες, γυναικόπαιδα, κοπάδια. Το φθινόπωρο περίπου στη γιορτή του Άι-Δημήτρη, εγκατέλειπαν το βουνό και κατέβαιναν στα “χειμαδιά” δηλαδή, στις πεδιάδες.
Αντιγράφω τέλος ένα κομμάτι από το πρώτο μέρος του βιβλίου: “...Γίνεται φανερό ότι οι Σαρακατσάνοι είναι ένα νομαδικό κτηνοτροφικό φύλλο, που έχει τις ρίζες του στην αρχαία Ελλάδα και κάποια εποχή, που είναι δύσκολο να την προσδιορίσουμε χρονικά με την ακρίβεια, αποτέλεσαν μία συμπαγή και ομοιογενή ομάδα νομάδων κτηνοτρόφων που για πολλούς αιώνες έζησαν στην ίδια περιοχή. Τα θερινά βοσκοτόπια αυτής της περιοχής απλώνονταν κυρίως στη νοτιοανατολική Πίνδο από την Ήπειρο μέχρι τα βουνά του Βάλτου και των Αγράφων, ενώ τα χειμαδιά τους ήταν στα πεδινά μέρη της Ηπείρου της Στερεάς Ελλάδας και της Θεσσαλίας. Αυτοί οι νομάδες κατά τους χρόνους της Τουρκοκρατίας, για διάφορους λόγους σκορπίστηκαν σε όλη την Ηπειρωτική Ελλάδα και τις άλλες βαλκανικές χώρες, όπου και βρίσκονται σήμερα.”
Ίσως η πιο σημαντική απόδειξη για το ότι ο συγγραφέας αγαπάει αυτό που κάνει είναι ότι ο ίδιος του γεννήθηκε σε ένα αχυροσκέπαστο κονάκι και έζησε μέχρι τα 22 του στη στάνη με τους νομάδες Σαρακατσάνους γονείς του. Ένα βιβλίο πολύ χρήσιμο σε κάθε αναγνώστη και απαραίτητο για κάθε ένα που έλκει την καταγωγή του από τους Σαρακατσάνους.

11 Δεκεμβρίου- Φωτιά

Κυριακή πρωί γράφω τη στήλη και εδώ στην Πάτρα όπου βρίσκομαι προμηνύεται μία υπέροχη ζεστή μέρα- δηλαδή σχεδόν όπως οι περισσότερες. Φτάνουμε αργά και νωχελικά τα μέσα Δεκεμβρίου και έχω την αμυδρή αίσθηση ότι όλος ο κόσμος έχει βάλει τις δουλειές του on hold και απλά περιμένει να έρθουν οι γιορτές.
Πάμε παρακάτω, κάνοντας μια νοερή βόλτα στις βιτρίνες για να ρίξουμε μια ματιά σε νέες κυκλοφορίες, από τις οποίες φυσικά υπάρχει τεράστια γκάμα εν όψει Χριστουγέννων, την εποχή του χρόνου με τις μεγαλύτερες πωλήσεις. Εκτός από τις νέες κυκλοφορίες των “μεγάλων” ονομάτων, θα ακουστεί αρκετά και το μυθιστόρημα που θα κερδίσει το βραβείο αναγνωστών, κάνοντας αναμφίβολα νέα δυναμική είσοδο στα ράφια με τα ευπώλητα. Τώρα που γράφω δεν έχει ολοκληρωθεί ακόμα η ψηφοφορία, αλλά θα κάνω μία πρόβλεψη ότι θα κερδίσει ή ο Δημήτρης Μπουραντάς με το “Όλα σου τα έμαθα, μα ξέχασα μια λέξη” ή ο Γιάννης Ξανθούλης με “Του φιδιού το γάλα”.
Τελικά ενώ έγραφα τις δύο παραπάνω παραγράφους αποφάσισα με ποιο βιβλίο θα ασχοληθώ σήμερα και είναι ένα βιβλίο του οποίου τα μυστικά μπορεί να σας “κάψουν”, ενώ κατά κάποιον παράξενο τρόπο έχει σχέση με την πόλη μας. Η Αμερικανίδα Katherine Neville είναι πασίγνωστη συγγραφέας που επιλέγει στα έργα της να ασχοληθεί με την παγκόσμια μυθολογία και τις τέχνες. Εργάστηκε ως σύμβουλος διεθνών σχέσεων στην αλγερινή κυβέρνηση, θέση που της επέτρεψε να παρακολουθήσει από κοντά τα γεγονότα του πετρελαϊκού εμπάργκο του ΟΠΕΚ. Αυτή η εμπειρία της της έδωσε και το έναυσμα για τη συγγραφή του “Οχτώ”, το οποίο έγινε εξαιρετικά δημοφιλές και στη χώρα μας. Πολλοί από εσάς θα το διαβάσετε μετά τον “Κώδικα Ντα Βίντσι”, μιας και είναι παρόμοιου ύφους, αλλά η αλήθεια είναι ότι έχει γραφεί πριν από είκοσι χρόνια και για πολλούς θεωρείται ότι εδραίωσε στη διεθνή λογοτεχνική ορολογία τον ορισμό του “επικού θρίλερ”.
Μετά ακολούθησε ο επίσης πολυδιαφημισμένος “Μαγικός Κύκλος”, ένα βιβλίο με τις κλασικές αρετές της γραφής της Neville, αλλά και πολλές αδυναμίες κατά τη γνώμη μου. Τώρα επιστρέφει με τη “Φωτιά”, ένα μυθιστόρημα που έχει και άρωμα Ελλάδας, φιλοδοξώντας για μία ακόμα φορά να μπλέξει παράλληλη αφήγηση σε διαφορετικές εποχές, συνυφαίνοντας ιστορικές και σύγχρονες ιστορίες, κυνήγια θησαυρού, εσωτεριστικούς κώδικες και γρίφους με κρυπτογραφημένα στοιχεία από τα βάθη του παρελθόντος.
Η “Φωτιά” είναι ένα άτυπο sequel του “Οχτώ” όπως θα καταλάβετε και απ' τη σύνοψη. Τα πάντα ξεκινούν στο Κολοράντο το 2003, αφού έχουν περάσει τριάντα χρόνια απ' όταν οι ήρωες είχαν διασκορπίσει τα κομμάτια του Σκακιού του Μονγκλάν σε όλο τον κόσμο, θάβοντας μαζί τους και τα μυστικά της δύναμης που προσδίδει σε όποιον καταφέρει να τα συγκεντρώσει. Αν θυμάστε το συγκεκριμένο σκάκι άνηκε κάποτε στον Καρλομάγνο και θεωρούνταν ότι έκρυβε μυστικιστικές ιδιότητες. Το δεύτερο μισό της αφήγησης, όμως τοποθετείται στα Γιάννενα το 1822 επί εποχής του Αλή Πασά, λίγο πριν δεχτεί επίθεση από τα στρατεύματα του Σουλτάνου.
Αν θέλετε να διαβάσετε μια συναρπαστική ιστορία μυστηρίου και αναζήτησης, η “Φωτιά” θα πρέπει να ανέβει ψηλά στη λίστα με τις μελλοντικές σας αγορές. Κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Λιβάνη και σε μετάφραση της Χριστιάννας Σακελλαροπούλου.

4 Δεκεμβρίου- Βραβείο Αναγνωστών 2008

Για σήμερα θα ασχοληθούμε με την επικαιρότητα και το Βραβείο Αναγνωστών 2008. Έχουν μείνει λίγες μέρες για να επιλέξετε το αγαπημένο βιβλίο της χρονιάς που μας πέρασε και αν δεν έχετε ακούσει περί τίνος πρόκειται διαβάστε τα παρακάτω κατατοπιστικά: Για τέταρτη χρονιά οι αναγνώστες παίρνουν τον λόγο και ψηφίζουν το αγαπημένο τους ελληνικό μυθιστόρημα. Τη Δευτέρα 10 Νοεμβρίου άρχισε η ψηφοφορία, που θα αναδείξει το «Βραβείο Αναγνωστών 2008», και θα διαρκέσει μέχρι τις 7 Δεκεμβρίου. Το «Βραβείο Αναγνωστών» είναι ένα λογοτεχνικό βραβείο που αγαπήθηκε και καθιερώθηκε από το αναγνωστικό κοινό, το οποίο βράβευσε την Ευγενία Φακίνου το 2005, τη Ρέα Γαλανάκη το 2006, τον Ανδρέα Μήτσου το 2007. Ανανεωμένος φέτος ο θεσμός του Βραβείου, ανοίγει τα φτερά του για δεύτερη χρονιά σε όλη την Ελλάδα μέσα από το πανελλαδικό δίκτυο της ΕΡΤ που συνεργάζεται στη διοργάνωση. Το κοινό θα έχει την ευκαιρία να γνωρίσει περισσότερο τα προτεινόμενα βιβλία και τους συγγραφείς τους μέσα από τις ραδιοφωνικές και τηλεοπτικές εκπομπές της ΕΡΤ.

Φέτος, για πρώτη φορά κλήθηκαν να συμμετέχουν οι 150 Λέσχες Ανάγνωσης, καταρτίζοντας τη «βραχεία λίστα» των 15 βιβλίων από την οποία καλείται να επιλέξει το κοινό:

^Πανδαιμόνιο του Κώστα Ακρίβου στις εκδόσεις Μεταίχμιο (στείλτε ΒΑ 1 στο 54160)

^Η αηδονόπιτα του Ισίδωρου Ζουργού στις εκδόσεις Πατάκης (στείλτε ΒΑ 2 στο 54160)

^Ανεπίδοτοι έρωτες του Περικλή Κοροβέση στις εκδόσεις Ηλέκτρα (στείλτε ΒΑ 3 στο 54160)

^Η Μαρία των Μογγόλων της Μαριάννας Κορομηλά στις εκδόσεις Πατάκη (στείλτε ΒΑ 4 στο 54160)

^Τι ζητούν οι βάρβαροι του Δημοσθένη Κούρτοβικ στις εκδόσεις Ελληνικά Γράμματα (στείλτε ΒΑ 5 στο 54160)

^Ο τελευταίος Παλαιολόγος του Γιώργου Λεονάρδου στις εκδόσεις Λιβάνη (στείλτε ΒΑ 6 στο 54160)

^Τηλεμάχου Οδύσσεια του Δημήτρη Μίγγα στις εκδόσεις Μεταίχμιο (στείλτε ΒΑ 8 στο 54160)

^Όλα σου τα μαθα, μα ξέχασα μια λέξη του Δημήτρη Μπουραντά στις εκδόσεις Πατάκη (στείλτε ΒΑ 9 στο 54160)

^Του φιδιού το γάλα του Γιάννη Ξανθούλη στις εκδόσεις Ελληνικά Γράμματα (στείλτε ΒΑ 10 στο 54160)

^Η Μεγάλη Άμμος του Βαγγέλη Ραπτόπουλου στις εκδόσεις Κέδρος (στείλτε ΒΑ 11 στο 54160)

^Βίλα Κόμπρε του Αλέξη Σταμάτη στις εκδόσεις Καστανιώτη (στείλτε ΒΑ 12 στο 54160)

^Φτερά από μετάξι της Πασχαλίας Τραυλού στις εκδόσεις Ψυχογιός (στείλτε ΒΑ 13 στο 54160)

^Ραγδαία επιδείνωση του Θανάση Χειμωνά στις εκδόσεις Πατάκη (στείλτε ΒΑ 14 στο 54160)

και (εκτός συναγωνισμού) το “Παλιά, πολύ παλιά” του Πέτρου Μάρκαρη στις εκδόσεις Γαβριηλίδης (είναι πρόεδρος του ΕΚΕΒΙ) και “Αλδεβαράν” του Παύλου Μάτεσι στις εκδόσεις Καστανιώτη (επιλογή του συγγραφέα να εξαιρεθεί).
Οι αναγνώστες μπορούν να ψηφίζουν έως 7 Δεκεμβρίου 2008, με sms στο 54160 (χρέωση κανονικού μηνύματος). Τα αποτελέσματα θα ανακοινωθούν στις 10 Δεκεμβρίου στην εκπομπή «Έχει Γούστο» με την Μπήλιω Τσουκαλά στη ΝΕΤ.

Ως τότε εσείς κάντε το καθήκον σας!

27 Νοεμβρίου- Στρατιώτης του Χριστού

Φθινοπωρινός καιρός, άρα κατάλληλος για να μείνετε μέσα παρέα με ένα βιβλίο. Δεν ξέρω αν και για εσάς έχει αξία η παρακάτω εικόνα, αλλά για μένα είναι μια από τις μεγαλύτερες απολαύσεις να κάθομαι στο σπίτι ένα σκοτεινό μεσημέρι ενώ βρέχει και να χάνομαι στις σελίδες ενός αγαπημένου αναγνώσματος. Παρά την ρομαντική όμως εισαγωγή, η σημερινή μου πρόταση αφορά ένα βιβλίο κοινωνικοπολιτικού περιεχομένου, το οποίο διάβασα πρόσφατα και νομίζω έχει ενδιαφέρον. Πρόκειται για το δυσερμήνευτο “Στρατιώτης του Χριστού”, το οποίο έχει γράψει ο Δημήτρης Φύσσας και κυκλοφόρησε πολύ πρόσφατα από τις ανατρεπτικές εκδόσεις “Γνώσεις”.

Ο Δημήτρης Φύσσας γεννήθηκε το 1956 στην Αθήνα. Είναι πτυχιούχος νεοελληνικής φιλολογίας και πολιτικών επιστημών. Πέρασε από τα κόμματα της Αριστεράς, εργάστηκε σ' ένα εργοστάσιο και σε δύο βιβλιοπωλεία, έγραψε λήμματα σε εγκυκλοπαίδεια, αρθρογράφησε σε ποικίλα έντυπα, δίδαξε το μάθημα της έκθεσης σε φροντιστήρια άλλων και σε δικά του. Είναι επαγγελματίας κειμενογράφος και καθηγητής φιλόλογος. Έχει γράψει τρία βιβλία. "Η γενιά του Πολυτεχνείου: Ένα βιογραφικό λεξικό" (Δελφίνι, 1993), "Αυστηρώς ακατάλληλον: Προγράμματα αθηναϊκών κινηματογράφων σεξ. Συμβολή στην κοινωνιολαογραφία" (Δελφίνι, 1994) και το πιο γνωστό “Πλατεία Λένιν, πρώην Συντάγματος” (Βιβλιοπωλείον της Εστίας, 2005).

Το τελευταίο ήταν ένα μυθιστόρημα που ανήκει στο είδος της εναλλακτικής ιστορίας και σύμφωνα με τα ερωτήματα που έθετε: “Κι αν η Ελλάδα είχε γίνει κι αυτή κομμουνιστική; Αν, αντί για τις ΗΠΑ, κυριαρχούσε στην πολιτική ζωή η Σοβιετική Ένωση; Αν η εξέγερση του Πολυτεχνείου το 1973 ήταν αντεστραμμένη;”

Τώρα με τον “Στρατιώτη του Χριστού” ο Δημήτρης Φύσσας επιχειρεί κάτι ανάλογο, αγγίζοντας ένα θέμα της επικαιρότητας των τελευταίων ετών και προσπαθώντας να προεκτείνει τις συνιστώσες του σε μια προσπάθεια να ιχνηλατήσει το θρησκευτικό πλέγμα που τυλίγει την ελληνική κοινωνία και την εξάρτησή της από αυτό. Όλα αυτά ίσως ακούγονται σπουδαιοφανή, αλλά δεν είναι. Ο προβληματισμός στο βιβλίο είναι διάχυτος, αλλά όχι αποτρεπτικός. Πώς ξεκινάει το βιβλίο; “Όπως όλοι ξέρουμε, το καλοκαίρι του 2007 ο θρησκόληπτος και ελαφρώς ανισόρροπος θεολόγος Συμεών Συντυχάκης δολοφόνησε στη Σίφνο τον Κώστα Σημίτη, πρώην πρωθυπουργό της Ελλάδας, επειδή ο τελευταίος, κατά τη διάρκεια της θητείας του, είχε αφαιρέσει το θρήσκευμα από τις ταυτότητες των Ελλήνων. Ο δολοφόνος κρατούσε ημερολόγιο. Αμέσως μετά το φόνο, ο συγγραφέας το έκλεψε και τώρα το δημοσιεύει.”

Έχουμε να κάνουμε λοιπόν με ένα φανταστικό γεγονός, τη δολοφονία του Κώστα Σημίτη από έναν φανατικό και τη δημοσίευση του ημερολογίου που υποτίθεται ότι διατηρούσε ο ημίτρελος δολοφόνος. Το όλο εγχείρημα δεν είναι εξαιρετικό μόνο ως σύλληψη, αλλά και ως εκτέλεση από τον Φύσσα. Το ημερολόγιο του Συμεών Συντυχάκη είναι μια ταραγμένη γραφή, γεμάτη λάθη, ανακρίβειες, θρησκευτικές κορώνες και επιτηδευμένα χαοτική γλώσσα, που σε άλλα σημεία προκαλεί την κοινή λογική και σε άλλα σημεία προκαλεί αβίαστα γέλιο. Έχει πολλαπλές αναφορές σε γεγονότα της επικαιρότητας, όπως τις πυρκαγιές, το ναυάγιο του Sea Diamond και την ασθένεια του μακαριστού Αρχιεπισκόπου, ενώ τα σχόλια του Φύσσα σε επιλεγμένα σημεία του “ημερολογίου” είναι εξόχως δηκτικά.

Διατήρησα ορισμένες ενστάσεις ως προς την έμμεση διατύπωση ακραίων θέσεων και καταιγιστικών βολών εναντίον προσώπων, αλλά οπωσδήποτε πρέπει να το διαβάσετε για να σχηματίσετε ολοκληρωμένη γνώμη. Η δια μέσου φερέφωνου έκφραση αντίστροφων απόψεων του Φύσσα είναι αναμφίβολα όσο φανατισμένη, τόσο και άξια προσοχής. Είμαι βέβαιος ότι δεν θα το μετανιώσετε είτε συμφωνήσετε με τις απόψεις του συγγραφέα, είτε όχι. Θα το βρείτε σε όλα τα βιβλιοπωλεία με το ξεχωριστό άλικο εξώφυλλό του να δίνει το στίγμα όσων θα διαβάσετε στις διακόσιες πενήντα σελίδες του.

20 Νοεμβρίου- Σκοτώστε τον Ρόμελ

Για τον σημερινό συγγραφέα θα μπορούσα να αρχίσω γράφοντας κάτι τετριμμένο, δηλαδή ότι δεν χρειάζεται ιδιαίτερες συστάσεις. Εγώ πάντως θα πω μερικά λόγια, κυρίως γιατί είναι ένας από τους αγαπημένους μου.

Ο Αμερικάνος Στίβεν Πρέσφιλντ έγραψε ιστορία μπορεί να πει κάποιος με το συγκλονιστικό, επικό μυθιστόρημά του "Οι Πύλες της Φωτιάς", το οποίο είχε ως θέμα τη μάχη των Θερμοπυλών- θέμα διαχρονικά δημοφιλές.

Μέσα σε λίγο χρονικό διάστημα "Οι Πύλες της Φωτιάς" έκαναν εκατομμύρια πωλήσεις σε όλον τον κόσμο, ενώ και στην Ελλάδα αγκαλιάστηκε από το σύνολο του αναγνωστικού κοινού. Επίσης η κριτική το υποδέχθηκε ως ένα από τα αρτιότερα ιστορικά μυθιστορήματα που γράφτηκαν ποτέ και ως ένα από τα πιο άμεσα και μεστά λογοτεχνικά αναγνώσματα που παρουσιάστηκαν τα τελευταία χρόνια. Όπως ανέφερα στην Ελλάδα πέτυχε αλλεπάλληλες εκδόσεις φτάνοντας τον αριθμό ρεκόρ των 150.000 πωλήσεων και εξακολουθώντας να βρίσκεται μετά από χρόνια ψηλά στις επιλογές των αγοραστών. Εκείνο το βιβλίο έγραφε χαρακτηριστικά στο εξώφυλλο "Ο Στίβεν Πρέσφιλντ δεν ήταν στις Θερμοπύλες το 480 π.Χ. αλλά όταν τελειώσετε το βιβλίο θα αισθάνεστε ότι εσείς ήσασταν", σχόλιο διόλου υπερβολικό, το οποίο αντικατοπτρίζει πολύ εύστοχα τον απόηχο που αφήνουν οι σελίδες του.

Μετά τις Πύλες της Φωτιάς ακολούθησαν κι άλλα ιστορικά μυθιστορήματα του Πρέσφιλντ τα οποία διαδραματίζονταν στην αρχαία Ελλάδα, προφανώς τον αγαπημένο του καμβά για ιστορίες. Στα βιβλία του μίλησε με γλαφυρότητα, ρεαλισμό και ιστορική ακρίβεια για τις Αμαζόνες, τον Αλκιβιάδη, τον Μέγα Αλέξαναδρο και την περίφημη "Ματωμένη Εκστρατεία" του τελευταίου στο Αφγανιστάν. Τώρα ο συγγραφέας επιστρέφει με ένα ακόμα ιστορικό μυθιστόρημα, επιλέγοντας αυτή τη φορά να αλλάξει ριζικά τη θεματολογία του και να στραφεί σε μία ιστορική περίοδο, που παραδοσιακά έλκει το ενδιαφέρον των σύγχρονων αναγνωστών ιστορίας. Μιλάω φυσικά για τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο, για τον οποίο παρότι έχουν γραφτεί χιλιάδες βιβλία με αναλύσεις, θεωρίες και καταγραφές, τα θέματα μοιάζουν να είναι αστείρευτα και πάντοτε γοητευτικά.

Μιλάω λοιπόν για το "Σκοτώστε τον Ρόμελ" το οποίο κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Πατάκη σε μετάφραση Βασιλικής Κοκκίνου, με το οποίο ο Πρέσφιλντ φιλοδοξεί να αναψηλαφίσει μία ταραγμένη εποχή στα μέσα του πολέμου. Φθινόπωρο 1942. Οι λεγεώνες του Χίτλερ σαρώνουν την Ευρώπη. Η Γαλλία έχει παραδοθεί. Ο Τσόρτσιλ είναι απομονωμένος. Στη Βόρεια Αφρική, ο Ρόμελ και τα Πάντσερ του έχουν τρέψει σε φυγή τη βρετανική Όγδοη Στρατιά και ετοιμάζονται να καταλάβουν την Αίγυπτο, το Σουέζ και τις πετρελαιοπηγές της Μέσης Ανατολής. Κι ενώ η έκβαση του πολέμου είναι αμφίρροπη, οι Βρετανοί συλλαμβάνουν ένα απελπισμένο σχέδιο: στέλνουν μια μικρή, κινητή μονάδα με βαρύ οπλισμό πίσω από τις γερμανικές γραμμές, για να καταφέρει το χτύπημα που θα σταματούσε την προέλαση του Άφρικα Κορπς.

Ο Πρέσφιλτ υπογράφει ένα βιβλίο με θέμα μια ιστορία του Β΄ Π.Π. βασισμένη στα αληθινά κατορθώματα της Long Range Desert Group. Αφηγείται με τρόπο μοναδικό τη διορατικότητα, την ευκινησία και την τόλμη αυτής της εκπληκτικής ιστορικής μονάδας κομάντο, περιγράφει λεπτομερώς τις τακτικές, τον οπλισμό και τις ειδικές ικανότητες που απαιτούνται για μάχη κάτω από τις ιδιαίτερα δύσκολες συνθήκες της ερήμου και, συνδυάζοντας την ιστορική ακρίβεια με τις συναρπαστικές σκηνές μάχης και με το ψυχογράφημα των ηρώων του, δημιουργεί μια ιστορία που καθηλώνει.

Το "Σκοτώστε τον Ρόμελ" κυκλοφόρησε πολύ πρόσφατα στην Αμερική (άνοιξη του 2008), τα κινηματογραφικά δικαιώματα εξασφάλισε η Walt Disney και θα το βρείτε σε όλα τα βιβλιοπωλεία έναντι 19 ευρώ.

13 Νοεμβρίου- Σελίδα για άλλες σελίδες

Ακόμα μία μέρα του Νοέμβρη και φαντάζομαι είναι αρκετά παγωμένη για να μας κάνει να φορέσουμε γάντια, κασκόλ και να τυλιχτούμε σφιχτά στα παλτά μας. Μπορεί, όμως και η πρόβλεψή μου να είναι λανθασμένη και ο ήλιος να προσφέρει απλόχερα μερικές ακόμα μέρες για βόλτες στο μώλο.

Όπως διαβάσατε, ξεκίνησα με ήρεμους ρυθμούς σήμερα και μάλλον σε παρόμοιο μήκος κύματος σκοπεύω να συνεχίσω. Γενικά αν ψάχνετε ιδέες για το επόμενο βιβλίο που θα διαβάσετε, μπορείτε να επισκεφτείτε και το ιστολόγιο της στήλης στην ηλεκτρονική διεύθυνση http://giannis-pliotas.blogspot.com/ όπου θα βρείτε όλα τα άρθρα των προηγούμενων εβδομήντα εβδομάδων που μετράω ενταγμένος στο δυναμικό της Epirus Press. Επίσης αν ενδιαφέρεστε να αναζητήσετε περισσότερες πληροφορίες για θέματα λογοτεχνικού ενδιαφέροντος τότε στη χρηστική διεύθυνση

http://aboutbooks.gr/index.php?option=com_content&task=view&id=258&Itemid=118, θα βρείτε συγκεντρωμένες τις διευθύνσεις διαφόρων άλλων πολύ ενδιαφερόντων λογοτεχνικών ιστολογίων και των προσωπικών σελίδων πολλών συγγραφέων. Ενδιαφέρον έχει και η σελίδα www.ekebi.gr, η σελίδα του Εθνικού Κέντρου Βιβλίου, του φορέα δηλαδή ο οποίος διαχειρίζεται στη χώρα μας σχεδόν όλα τα θέματα που αφορούν το βιβλίο. Εκεί μπορείτε να ενημερώνεστε για εκδόσεις, εκδηλώσεις, νέα και τα διάφορα προγράμματα σχεδιασμένα για την προώθηση της λογοτεχνίας, όπως για παράδειγμα τις Λέσχες Ανάγνωσης.

Για όσους δεν διάβαζαν τη στήλη από την περσινή σεζόν, θυμίζω ότι που και που συστήνομαι ως συγγραφέας, έχοντας στο ενεργητικό μου δύο μυθιστορήματα που κυκλοφόρησαν φέτος από τις εκδόσεις Λιβάνη. Με αυτή την ιδιότητα, λοιπόν θα ήθελα να σας προσκαλέσω στην παρουσίαση των δύο πρώτων βιβλίων του “Βασιλείου της Αράχνης”, ενός ψευδομεσαιωνικού κόσμου τον οποίο δημιούργησα για να με βοηθήσει να καταγράψω έναν πολυετή φανταστικό πόλεμο, ο οποίος έχει προεκτάσεις στην πραγματική ανθρώπινη ιστορία. Η παρουσίαση θα γίνει την Τετάρτη που μας έρχεται (19 του μηνός) και ώρα 7 μμ. Η εκδήλωση λαμβάνει χώρα στο Συνεδριακό Κέντρο της Νομαρχιακής Αυτοδιοίκησης Ιωαννίνων (στη Στοά Σάρκα) σε συνεργασία με την αλυσίδα βιβλιοπωλείων Παπασωτηρίου. Για τα βιβλία θα μιλήσει ο κύριος Σταύρος Σταύρου, ενώ αποσπάσματα θα διαβάσουν η Ευαγγελία και Ιωάννα Γιαννάκη. Θα ήταν μεγάλη χαρά δική μου και των διοργανωτών αν παρευρεθείτε στην εκδήλωση για να ακούσετε κάποια πράγματα για τα βιβλία, να γνωριστούμε και να συζητήσουμε. Αν θέλετε να μάθετε περισσότερα μπορείτε να δείτε και το επίσημο ιστολόγιο των βιβλίων στο http://kingdomofarachnida.blogspot.com/ ή να αναζητήσετε το σχετικό event στο facebook.

5 Νοεμβρίου- Οι Αλήθειες των Άλλων

Μία ακόμα φθινοπωρινή μέρα και για σήμερα θα κάνουμε μία βόλτα στα βιβλιοπωλεία για να χαζέψουμε τις βιτρίνες και να δούμε δύο βιβλία με ουσιαστικό περιεχόμενο, που πιστεύω ότι θα μας απασχολήσουν το προσεχές χρονικό διάστημα.

Ξεκινάμε βέβαια με το νέο βιβλίο του Νίκου Θέμελη, που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Κέδρος. Ο Νίκος Θέμελης υπήρξε επί σειρά ετών σύμβουλος του πρωθυπουργού Κώστα Σημίτη και πριν από λίγα χρόνια κατάφερε να ταράξει τα εκδοτικά δεδομένα και να επιτύχει εκατοντάδες χιλιάδες πωλήσεις με την τριλογία του “Αναζήτηση”, “Αναλαμπή”, “Ανατροπή”. Και αυτό δεν ήταν εξόχως σημαντικό μόνο επειδή απέδειξε ότι η λογοτεχνία στην Ελλάδα μπορεί να είναι εμπορική, αλλά κυρίως επείδη φάνηκε περίτρανα ότι η λογοτεχνία στη χώρα μας μπορεί να είναι ποιοτική και παράλληλα να προελκύσει το ενδιαφέρον μεγάλης μερίδας του αναγνωστικού κοινού. Μετά λοιπόν την “άτυπη” τριλογία του και δύο ακόμα βιβλία (“Για μια συντροφιά ανάμεσά μας” και “Μια ζωή δυο ζωές”) ο Νίκος Θέμελης επιστρέφει για να αφηγηθεί της “Αλήθειες των Άλλων” και επιχειρεί να αγγίξει ένα ευαίσθητο θέμα, όπως πάντα με τη χροιά του χρονογραφήματος. Στο βιβλίο με το χαρακτηριστικό εξώφυλλο θα διαβάσετε για την προσπάθεια την παραίτηση, τη νίκη και την ήττα, τη διάψευση και τον συμβιβασμό. Λονδίνο, Αϊβαλί, Μυτιλήνη, Κομοτηνή, Αθήνα από δεκαετία σε δεκαετία και μέχρι την καρδιά του 20ού αιώνα. Μένει να δούμε την αποδοχή που θα έχει από το κοινό.

Εξαιρετικά δημοφιλής είναι στη χώρα μας και η Victoria Hislop, η Βρετανίδα συγγραφέας ενός βιβλίου που την περασμένη σεζόν πούλησε (και εξακολουθεί να πουλάει) πολύ. Μετά λοιπόν το “Νησί”, που είχε θέμα ελληνικού ενδιαφέροντος, η Hislop υπογράφει τον “Γυρισμό”. Σύμφωνα με την περιγραφή: “Τα καλντερίμια της Γρανάδα αντηχούν μουσική και μυστικά. Η Σόνια θα γευτεί τη μυρωδιά της πόλης, παρασυρμένη σε ένα ταξίδι στην Ισπανία από τη μεγάλη της αγάπη, το χορό. Τα βήματά της θα την οδηγήσουν σε ένα γραφικό καφέ, όπου η μαγεία του χώρου και των φωτογραφιών του θα την ταξιδέψουν στο ιστορικό παρελθόν της πόλης. Την καρδιά της Σόνια θα κλέψει η ιστορία της οικογένειας Ραμίρεζ που χωρισμένη από την πολιτική και την τραγωδία του Ισπανικού Εμφυλίου θα βρεθεί πολλές φορές μπροστά σε διλήμματα και επικίνδυνες καταστάσεις.”

Υπάρχουν ανεκπλήρωτοι έρωτες και κρυμμένα μυστικά και λογικά θα έχει εξίσου θερμή υποδοχή στη χώρα μας. Εγώ μόνο να θυμίσω ότι για το “Νησί” της απονεμήθηκε το βρετανικό βραβείο του Καλύτερου Πρωτοεμφανιζόμενου Συγγραφέα για το 2007, τα δικαιώματά του πουλήθηκαν σε ούτε λίγο ούτε πολύ 17 χώρες, ενώ κυριάρχησε για 24 βδομάδες στο Βρετανικό τοπ 10 με πωλήσεις που ξεπέρασαν τα 850.000 αντίτυπα.

23 Οκτωβρίου- Πικρά Κεράσια

Αυτή την εβδομάδα δεν έχω μια απλή πρόταση για βιβλίο, αλλά εντυπώσεις από μια παρουσίαση που έγινε την Παρασκευή που μας πέρασε στο βιβλιοπωλείο της αλυσίδας Παπασωτηρίου στην Πάτρα. Έδωσα το παρόν σε μια πολύ ζεστή συγκέντρωση που σφραγίστηκε απ' την προσωπικότητα του πρωτοεμφανιζόμενου συγγραφέα Δημήτρη Αλεξίου. Μάθαμε πολλά και ενδιαφέροντα για το βιβλίο “Πικρά Κεράσια”, ένα μυθιστόρημα που κυκλοφόρησε πριν λίγους μήνες απ' τις εκδόσεις Διόπτρα και πολύ σύντομα κατάφερε να φτάσει μέχρι την τέταρτη έκδοσή του.

Ο Δημήτρης Αλεξίου γεννήθηκε στην Αθήνα το 1974. Η καταγωγή του είναι από το Αγρίνιο και τη Σκύρο. Αποφοίτησε από τη Νομική Σχολή Αθηνών, όπου σπούδασε Νομικές Επιστήμες, το 1995. Παράλληλα διατέλεσε μέλος, Πρόεδρος και Καλλιτεχνικός Διευθυντής του Ομίλου Ελληνικών Λαϊκών Χορών "Ελένη Τσαούλη", από το 1991 έως το 2005, διδάσκοντας ελληνικούς χορούς και συμμετέχοντας σε εκπαιδευτικά προγράμματα σε θέματα της ελληνικής λαϊκής παράδοσης για παιδιά δημοτικού σχολείου. Είναι δικηγόρος και ζει στην Αθήνα με την επίσης δικηγόρο σύζυγο του Κάρυ Αερικού και τις δυο τους κόρες.

Υποθέτω θα αναρωτιέστε κι εσείς αν υπάρχουν πικρά κεράσια και η απάντηση είναι ότι υπάρχουν, αλλά μόνο συμβολικά μέσα στα λογοτεχνικά πλαίσια της μυθοπλασίας του συγγραφέα. Όπως είπε ο ίδιος χαρακτηρίζει “πικρά κεράσια” ορισμένες αναμνήσεις, έντονα βιώματα που έχουν αφήσει γεύση μάλλον στυφή στις σκέψεις μας, αλλά που δεν κάθε περίπτωση δεν μπορούμε να αγνοήσουμε γιατί είναι κομμάτι του εαυτού μας. Ακόμα κι αν τα ξεχάσουμε τα πικρά κεράσια επανέρχονται στα όνειρά μας και μας υπενθυμίζουν θλιβερά όσα παρήλθαν και όσα θα έλθουν.

Η υπόθεση του βιβλίου ακολουθεί τη ζωή μίας γυναίκας με το παράξενο όνομα Πλουσία, μιας γυναίκας που γεννήθηκε το 1919 στη Σμύρνη με την είσοδο του ελληνικού στρατού και που όλα τα κομβικά σημεία της πολυτάραχης ζωής της συνέπεσαν με κομβικά σημεία της ιστορίας της χώρας μας. Όπως διευκρίνισε ο κύριος Αλεξίου, το βιβλίο του δεν είναι ούτε ιστορικό μυθιστόρημα, ούτε πολύ περισσότερο χρονογράφημα. Άλλωστε στο σημείο όπου διαφοροποιείται με τα υπόλοιπα δεκάδες βιβλία παρόμοιας θεματολογίας είναι ότι δεν βάζει τους ήρωές του να έχουν φανταστικούς διαλόγους με ιστορικά πρόσωπα και ούτε περιγράφει με γλαφυρό τόπο καταστροφές και θριάμβους του έθνους. Είναι ένα σύγχρονο νεοελληνικό παραμύθι, μια ιστορία ευαίσθητη, μες στην οποία ο αναγνώστης καλείται να αναπτύξει μια προσωπική σχέση με τον ιδιαίτερο χαρακτήρα της Πλουσίας και να ρίξει μια ματιά στα περασμένα μέσα από το βλέμμα της. Και όπως αποκάλυψε είναι επίσης κάτι που ξεκίνησε να γράφει για να διαβάζει η γυναίκα του μια δύσκολη στιγμή της ζωής της.

Αν θέλετε κι εσείς να διαβάσετε μια ιστορία ανθρώπινη τα “Πικρά Κεράσια” νομίζω θα είναι η ιδανική σας συντροφιά για τις επόμενες μέρες.

16 Οκτωβρίου- Μοριακή Γαστρονομία

Σήμερα δεν υπάρχει πολύς χρόνος, άρα θα ξεφυλλίσουμε ένα ενδιαφέρων δελτίο τύπου που μου έστειλαν από τις εκδόσεις Πατάκη. Πρόκειται για ένα μείγμα επιστήμης και μαγειρικής και το έχει γράψει ο Γάλλος με το παράξενο όνομα Herve This.

Ο Hervé This είναι φυσικοχηµικός στο Εθνικό Ινστιτούτο Γεωπονικών Ερευνών (INRA) της Γαλλίας και στο Collège de France. Ιδρυτής, µαζί µε τον Nicholas Kurti, του κινήµατος της µοριακής γαστρονοµίας, έχει γίνει ευρύτατα γνωστός, καθώς µάλιστα συνεργάζεται και µε το Γάλλο –βραβευµένο µε τρία αστέρια Michelin– σεφ Pierre Gagnaire. Στο ενεργητικό του έχει µια σειρά δραστηριοτήτων, που περιλαµβάνουν σεµινάρια, διαλέξεις, ερευνητικό έργο, δηµοσιεύσεις, συµµετοχή σε επιστηµονικές επιτροπές, συγγραφή βιβλίων. Συνεργάζεται επίσης και µε το Pour la Science, τη γαλλική έκδοση του Scientific American.

«Για πρώτη φορά στην Ελλάδα, ένα βιβλίο έρχεται να μας αποκαλύψει τα μυστικά της μοριακής γαστρονομίας και να λύσει τις παρεξηγήσεις γύρω από αυτήν. Η μοριακή γαστρονομία δεν είναι ένα μαγειρικό στιλ, όπως οι περισσότεροι νομίζουμε, ούτε μια περαστική μόδα από γαστρονομικούς αφρούς και φούσκες. Δεν είναι τίποτα περισσότερο από την επιστημονική κατανόηση της γαστρονομίας• την εξήγηση των φαινομένων –φυσικοχημικών και βιολογικών– που αφορούν το φαγητό.

Η γνώση αυτή μπορεί βεβαίως να μας βοηθήσει να αναπτύξουμε νέες τεχνικές ή να δημιουργήσουμε ασυνήθιστες γεύσεις, όμως από την άλλη μεριά μας επιτρέπει να τελειοποιήσουμε απλές, καθημερινές συνταγές: Μπορεί η κατάκτηση της τεχνικής να εκφράζεται δημιουργικά σε έναν αφρό αγγουριού, αλλά είναι αυτή που μας επιτρέπει να πετύχουμε την τέλεια μαγιονέζα. Έτσι, το βιβλίο Μοριακή γαστρονομία – Κατσαρόλες και δοκιμαστικοί σωλήνες δεν περιέχει συνταγές μαγειρικής αλλά επιστημονικές εξηγήσεις και αναλύσεις, παρουσιασμένες με ευχάριστο τρόπο μέσα από μια σειρά μικρών ερωτημάτων, συχνά διασκεδαστικών: Έχει άλλη γεύση το φαγητό όταν το μασάμε γρήγορα απ’ ό,τι όταν το μασάμε αργά; Πώς μπορεί, όταν βράσουμε ένα αυγό, ο κρόκος να παραμείνει στο κέντρο του; Πώς θα τηγανίσουμε σωστά τις πατάτες;

Το βιβλίο Μοριακή γαστρονομία – Κατσαρόλες και δοκιμαστικοί σωλήνες φιλοδοξεί όχι μόνο να λύσει την παρεξήγηση περί μοριακής γαστρονομίας, αλλά να φέρει στη χώρα μας αυτό που ήδη κατακτούν σε άλλες χώρες: την επιστημονική επανάσταση στη γαστρονομία. Την ελληνική μετάφραση του βιβλίου έχει κάνει η Αναστασία Μωράκη και την επιμελήθηκε ο γνωστός κριτικός εστιατορίων Επίκουρος, ο οποίος στον πολύ ενδιαφέροντα πρόλογό του παραθέτει σημαντικές πληροφορίες γύρω από το κίνημα της μοριακής γαστρονομίας. Η έκδοση, αυτή εκτός από το γλωσσάρι επιστημονικών όρων του συγγραφέα, περιέχει και ένα μικρό χημικό βοήθημα γραμμένο από τη μεταφράστρια, έτσι ώστε κάθε αναγνώστης με ή χωρίς εξειδικευμένες γνώσεις να μυηθεί στα μυστικά της μοριακής γαστρονομίας.»

Αυτά. Αν σας έπεισαν όσα διαβάσατε ή αν ενδιαφέρεστε για την εργαστηριακή ανάλυση του σουφλέ τότε αναζητήστε τη «Μοριακή Γαστρονομία» σε όλα τα βιβλιοπωλεία.