Αντιγράφω το editorial - καλωσόρισμα:
Μια φορά κι έναν καιρό τα αντίστοιχα editorials ξεκινούσαν κάπως έτσι: «…θυμάμαι πως όταν είχα συναντήσει το 1979 τον κύριο Κοσλόφσκι στο Κότμπους της Ανατολικής Γερμανίας, μου είχε πει ότι σε είκοσι χρόνια τα βιβλία θα έχουν εκλείψει, παραχωρώντας τη θέση τους στην τηλεόραση».
Δυστυχώς δεν μπορώ να ισχυριστώ ούτε λέξη από τα παραπάνω. Δεν έχω πάει ποτέ στο Κότμπους, δεν έχω γνωρίσει από κοντά τον κύριο Κοσλόφσκι, δεν είχα γεννηθεί το 1979 και, ακόμα περισσότερο, στο σπίτι μου έχω αρκετές στοίβες με βιβλία, μα ούτε μία τηλεόραση.
Αν και ακόμα αναρωτιέμαι τι περιμένει να διαβάσει κανείς ανοίγοντας ένα εβδομαδιαίο free press για το βιβλίο, τολμώ να σας βεβαιώσω ότι δεν θα απογοητευτείτε που βρεθήκαμε στα χέρια σας. Δώσαμε μορφή σε ένα σχέδιο που ζυμωνόταν για αρκετό καιρό και ιδού το αποτέλεσμα με σάρκα, οστά, χαρτί και χρώμα. Το βαφτίσαμε με το, οικείο, όνομα Bookmarks (δηλαδή «σελιδοδείκτες») και οι σαράντα οχτώ σελίδες που κρατάτε φιλοδοξούν να μοιραστούν ένα εκατομμύριο στιγμές μαζί σας. Με την… τετράγωνη λογική που μας διακρίνει, επιλέξαμε να κρατήσουμε λιτή σχεδιαστική γραμμή, να δώσουμε χώρο σε νέες πένες και να μας βρίσκετε κάθε Τετάρτη δωρεάν σε όλη τη χώρα. Μέσα σε όλα αυτά αποφασίσαμε να διαθέτουμε μόνο το ένα τρίτο των σελίδων για διαφημίσεις, σε μια προσπάθεια να αναπνέει ελεύθερα η ύλη του περιοδικού.
Ξεφυλλίστε μας, διαβάστε όσα ενδιαφέροντα έγραψαν οι συντάκτες και οι καλεσμένοι μας, και κάθε εβδομάδα αναζητήστε το Bookmarks στο αγαπημένο σας βιβλιοπωλείο. Ο κόσμος που πλάσαμε χωρά όλες τις σελίδες που έχουν γραφεί και ακόμα όσες θα γραφούν: Ελληνική και ξένη λογοτεχνία, συνεντεύξεις, άρθρα, ποίηση, κόμικς, το βιβλίο στις άλλες τέχνες, ενημέρωση για όλες τις εκδηλώσεις, ευπώλητα, το βραβείο αναγνωστών, ακόμα και η εισαγωγή μιας νουβέλας για να τη συνεχίσετε εσείς όπως θέλετε. Μαζέψαμε κάτω από τη σκέπη του Bookmarks τις γνώμες πολλών διαφορετικών ανθρώπων και περήφανα παρουσιάζουμε τη συνισταμένη τους. Στόχους μεγαλόσχημους δεν έχουμε. Απλώς να κάνουμε τον κόσμο λίγο καλύτερο. Από εδώ και πέρα κρίνουμε και κρινόμαστε. Παρατηρήσεις, ενστάσεις και σχόλια είναι κάτι παραπάνω από ευπρόσδεκτα, ενώ τις αμέσως επόμενες μέρες είστε όλοι καλοδεχούμενοι στο διαδραστικό μας σαλόνι, στο www.e-bookmarks.gr.
Αρκετά, όμως με τους προλόγους. Αφήνουμε ανοιχτή μία χαραμάδα άνεμος λογοτεχνίας να φυσήξει, τις σελίδες να γυρίσει, μαγικό ταξίδι ν’ αρχινήσει.
*Ο Κοσλόφσκι είναι φυσικά ένας φανταστικός ήρωας. Προέρχεται από το βιβλίο «Η σύμπτωση και άλλες ιστορίες» του Μίχαελ Άγκουστιν (εκδ. Μελάνι, μετάφραση Δημήτρη Νόλλα- Ηρώς Μακρή). Είναι η δική μου πρόταση για αυτή την εβδομάδα.
Το δεύτερο βιβλίο που ξεκοκάλισα αυτές τις μέρες, είναι το γνωστό και μη εξαιρετέο «Χαμένο Σύμβολο» του Νταν Μπράουν, που βρίσκεται στις προθήκες όλων των βιβλιοπωλείων από τις εκδόσεις Λιβάνη. Η υπόθεση θα σας είναι λίγο πολύ γνωστή. Ο διάσημος καθηγητής Ρόμπερτ Λάνγκτον μπλέκεται σε μία ακόμα περιπέτεια παγκόσμιων προεκτάσεων, με επίκεντρο αυτή τη φορά τη Μασονική κληρονομιά των Ηνωμένων Πολιτειών, καθώς και τη Νοητική Επιστήμη η οποία διερευνά τις δυνατότητες του μυαλού να επιδρά στην ύλη. Ενώ ο Λάνγκτον προσπαθεί να αποκαλύψει (ή και να συγκαλύψει) αρχαία μυστικά σοφίας, τον κυνηγά ένας παρανοϊκός κακός ονόματι Μα’ Λαχ. Όσοι έχετε διαβάσει Brown και σας άρεσε, προφανώς θα απολαύσετε και το «Χαμένο Σύμβολο». Όσοι έχετε διαβάσει Brown και δεν σας άρεσε, προφανώς θα μισήσετε το «Χαμένο Σύμβολο». Ο συγγραφέας κινείται σε γνώριμα αφηγηματικά μονοπάτια του, η δράση αναμενόμενα καταιγιστική (οι 672 σελίδες του βιβλίου εκτυλίσσονται σε χρόνο δώδεκα ωρών), η γραφή πλήρης, υπηρετεί με επάρκεια τις ανάγκες ενός κινηματογραφικά δομημένου μυθιστορήματος. Σε κάθε περίπτωση το βάθος της έρευνας του Brown και η εμμονή του να αποτυπώσει με απόλυτη πιστότητα ακόμα και την παραμικρή λεπτομέρεια προκαλεί δέος. Ένα μικρό αρνητικό εστιάζεται ίσως εκεί -δηλαδή στη σώρευση υπερβολικής πληροφορίας-, ενώ ένα ακόμα ίσως είναι ότι σε ορισμένα σημεία η υπόθεση γίνεται ίσως προβλέψιμη (δεν θεωρώ όμως ότι το «Χαμένο Σύμβολο» δίνει βάρος στις ανατροπές ή στην αποκάλυψη της ταυτότητας του Μαλ’ Αχ). Όσα κλισέ υπάρχουν στο «Χαμένο Σύμβολο» είναι καλογραμμένα και πιστεύω είναι ένα βιβλίο που θα σας αποζημιώσει. Το τιτάνιο έργο της άμεσης μετάφρασης έφερε εις πέρας ο Χρήστος Καψάλης, με υποδειγματικό τρόπο. Θυμίζω και ότι οι New York Times έγραψαν ότι «δεν μπορείς να το αφήσεις από τα χέρια σου», ενώ στην πρώτη ημέρα κυκλοφορίας του στην Αμερική και την Αγγλία πούλησε 1 εκατομμύριο αντίτυπα, αριθμό ρεκόρ.
